هیدروژنهای، ناحیه، دوتایی

هیدروژنهای g’,g ناشی از کوپل شدن با هیدروژن h’,h و f’,f به صورت سه‎تایی در ناحیه ppm 75/7 با ثابت کوپلاژ Hz 56/7 شکافته می‎شوند. هیدروژنهایh’,h ناشی از کوپل شدن با هیدروژنهای i’,i و g’,g به صورت دوتایی سه‎تایی در ناحیه ppm 61/7 و با ثابتهای کوپلاژ Hz 84/7 و Hz 66/7 Hz, 04/1 شکافته میشوند. هیدروژنهای e’,e توسط هیدروژن d’,d به صورت دوتایی در ناحیه ppm 38/7 و با ثابت کوپلاژ Hz 84/15 ظاهر میشوند. نوار دوتایی دوتایی در ناحیه ppm 04/7 با دو ثابت کوپلاژ Hz 66/15 و Hz 68/8 مربوط به هیدروژنهای d و d’ است. در ناحیه ppm 36/3 یک نوار یکتایی مشاهده میشود که مربوط به هیدروژنهای b و b’ است. نوار یکتایی در ناحیه ppm 93/0 مربوط به هیدروژنهای a و a’ است.
طیف 13C-NMR این ترکیب سیگنال‎هایی را در 96/162 مربوط به C4 و C4’، 97/147 مربوط به C8 و C8’، 44/135 مربوط به C6 و ‘C6، 56/133 مربوط به C9 و C9’، 37/132 مربوط به C7 و ‘C7، 10/130 مربوط به C5 و C5’، 88/129 مربوط به C12 و C12’، 42/128 مربوط به C11 و C11’، 50/124 مربوط به C10 و ‘C10، 68/69 مربوط به C3 و ‘C3، 52/36 مربوط به C1، 25/24 مربوط به C2 و C2’ نشان می‎دهد. دوازده سیگنال مشاهده شده در طیف رزونانس مغناطیسی هسته کربن ترکیب به شرح تفسیر شده، توافق خوبی با ساختار پیشنهادی کمپلکس مورد نظر در شکل (3-2) دارد.

3-3-12- طیف‏‏‏‏‏های رزونانس مغناطیسی هسته، 1H-NMR و 13C-NMR کمپلکس HgLCl2
طیف‏های 1H-NMR و 13C-NMR این ترکیب در شکل‎های (3-64 و 3-65) مشاهده می‎شود که در حلال DMSO- d6 با دستگاه رزونانس مغناطیسی هسته با قدرت میدان MHz 400 ثبت شده است. با توجه به شکل (3-2) برای ساختار پیشنهادی کمپلکس، تفسیر طیف‏های NMR این ترکیب به شرح زیر است:
در طیف 1H-NMR این ترکیب، هیدروژنهای ایمینی c و c’ به صورت دوتایی با ثابت کوپلاژ Hz 72/8 در ناحیه ppm 33/8 ظاهر میشوند. جابجایی این پیکها به سمت میدان ضعیف در کمپلکس نسبت به لیگاند آزاد شاخص اصلی کوردیناسیون لیگاند به فلز است. هیدروژنهای i’,i توسط هیدروژنهای h’,h به صورت دوتایی شکافته میشوند که دارای ثابت کوپلاژ Hz 12/8 است و در ناحیه ppm 05/8 مشاهده میشوند. هیدروژنهای f’,f توسط هیدروژنهای g’,g به صورت دوتایی شکافته میشوند که دارای ثابت کوپلاژHz 76/7 است و در ناحیه ppm 95/7 مشاهده می‌شوند. هیدروژنهای g’,g ناشی از کوپل شدن با هیدروژن h’,h و f’,f به صورت سه‎تایی در ناحیه ppm 80/7 با ثابت کوپلاژ Hz 68/7 و Hz 52/7 شکافته می‎شوند. هیدروژنهای h’,h ناشی از کوپل شدن با هیدروژنهای i’,i و g’,g به صورت سه‎تایی در ناحیه ppm 65/7 و با ثابت کوپلاژ Hz 92/7 و Hz 52/7 شکافته میشوند. هیدروژنهای e’,e توسط هیدروژنهای d’,d به صورت دوتایی در ناحیه ppm 54/7 و با ثابت کوپلاژ Hz 76/15 ظاهر میشوند. هیدروژنهای d’,d ابتدا توسط هیدروژنهای e’,e به دوتایی شکافته و این دوتایی توسط هیدروژنهای c’,c به دوتایی دیگر شکافته میشوند که ثابت کوپلاژ آن‎ها Hz 64/15 و Hz 80/8 و Hz 72/8 است و در ناحیه ppm 27/7 قرار میگیرند. در ناحیه ppm 35/3 یک نوار یکتایی مشاهده میشود که مربوط به هیدروژنهای b و b’ است. نوار یکتایی در ناحیه ppm 93/0 مربوط به هیدروژنهای a و a’ است.
طیف 13C-NMR این ترکیب سیگنال‎هایی را در 50/156 مربوط به C4 و C4’، 06/148 مربوط به C8 و ‘C8، 09/138 مربوط به C6 و C6’، 72/133 مربوط به C9 و C9’، 88/130 مربوط به C7 و C7’، 42/130 مربوط به C5 و C5’، 84/129 مربوط به C12 و C12’، 35/128 مربوط به C11 و C11’، 67/124 مربوط به C10 و ‘C10، 18/70 مربوط به C3 و ‘C3، 77/36 مربوط به C1، 15/24 مربوط به C2 و C2’ نشان می‎دهد. دوازده سیگنال مشاهده شده در طیف رزونانس مغناطیسی هسته کربن ترکیب به شرح تفسیر شده، توافق خوبی با ساختار پیشنهادی کمپلکس مورد نظر در شکل (3-2) دارد.