به طور کلی تجارت الکترونیک در برگیرنده انواع شکلهای مـختلف انـجام کـسب و کار (و فعالیتهای اقتصادی) از طریق ابزارهای الکترونیکی می باشد که در آن منظور از کسب و کار، فعالیتهائی است کـه هـم بـرای موسسه و هم برای مشتریان و ذی نفعان ارزش تولید کنند (چکامه گوی مطلق،1392: 5).
به طور ساده تر تـجارت الکـترونیک اغلب به انجام کسب و کار به صورت الکترونیکی اطلاق می¬شود که در برگیرنده فعالیتهای مرتبط باتولید، تـرویج و تـبلیغ، فروش و توزیع محصولات از طریق شبکه¬های ارتباطی است (سازمان جهانی تجارت، 1998) و تفاوت در تـعاریف مـربوط به تجارت الکترونیک، عمدتاً ناشی از تفاوت در فـناوری بـه کـار گرفته شده می باشد. به طور کلی تـجارت الکـترونیک ازچهار طریق (کسب و کار به کسب و کار ، کسب و کار به مشتری ، مشتری بـه مـشتری و مشتری به کسب و کار ) عـملی اسـت که در سـالهای اخـیر مـدل B2B در مقایسه با سایر بخشها بیشتر مـورد تـوجه قرار گرفته است. به کارگیری تجارت الکترونیک همانند سایر روشهای انجام کـسب و کـارها، مزایا و معایب خودش را دارد. برخی از مزایای بـه کارگیری تجارت الکترونیک در کـسب و کـارها به صورت موارد در زیر آمده اسـت (بـرومیده و اعرابی، 2005 : 186):
1- افزایش سرعت محاسبه و پردازش سریع اطلاعات و انتقال فوری آن
2- افـزایش حـجم فروش و کاهش هزینه های فروش
3- دستیابی بـه بـخشهای کـوچک و پراکنده بازار
4- افـزایش و ایـجاد فرصتهای فروش
5- شناسائی تـامین‌‌کنندگان جـدید و شرکای تجاری جدید و ارتقای همکاری با آنها
6- تمهید امکانات جدید برای مشتریان و امکان مقایسه مـحصولات و قـیمتها در کمترین زمان
7- ایجاد امکان کار تمام وقـت و هـمکاری از راه دور
8- بهبود وجـهه شـرکت بـه عنوان یک شرکت پیـشتاز و مدرن
9- کاهش هزینه های سرمایه گذاری مورد نیاز برای ایجاد وگسترش شبکه نمایندگیها
10- گسترش کسب و کار بـا حـذف محدودیتهای جغرافیایی
11- کاهش هزینه های تمام شده بـرای عـرضه مـحصولات و خدمات
12- افـزایش هـمخوانی محصولات وخدمات بـا نـیاز مشتریان، ازطریق نوآوری و ایجاد تنوع
13- ارتقای توان تبلیغات و ترویج محصولات، با هزینه های کمتر
14- سهولت پرداخت خسارات و تسویه حساب و شـفافیت فـعالیتهای مرتبط
15- گـسترش ارتباط با مشتریان و تسریع در ارائه خدمات مورد نـظر بـه آنها
16- ارتـقای بـهره وری کـارکنان‌و افـزایش توانمندی مشاغل در سطح سازمان
17- تسهیل همکاری و انتقال دانش میان ذی‌نفعان (سهامداران، نمایندگیها، کارگزاری‌ها و …) (توربن و دیگران، 2002 :186).
دانلود متن کامل از لینک زیر :
به طورکلی دو نوع محدودیت فنی و غیر فنی در پیاده سازی تجارت الکترونیک وجود دارد. موانع فنی دربرگیرنده مـسائل مربوط به امنیت و قابلیت اعتماد به شبکه و اینترنت، سخت افزار، نرم افزارهای مورد نیاز و عدم‌سازگاری برخی از نرم افزارهای تخصصی با قابلیتهای شبکه می باشد. از طرف دیگر، هزینه های‌توسعه‌تجارت الکترونیک، امنیت اطلاعات کاربران، دسترسی به مـشتریان، عـلاقه مندی مشتریان به امتحان و لمس کالاها قبل از خرید از جمله محدودیتهای غیرفنی بازدارنده گسترش تجارت الکترونیک در کسب و کارها محسوب می‌شوند (توربن و کینگ، 2003: 96).
همچنین از معایب و محدودیتهای به کارگیری تجارت الکترونیک در کـسب و کـارها به موارد در پی آمده می توان به عنوان نمونه اشاره کرد (توربن و کنیک، 2003، توربن و دیگران، 2002، برومیده و اعرابی، 2005):
1- هزینه های بالا مربوط به فناوری‌های لازم و عدم استاندارد بـودن بـرخی از پروتکل‌های ارتباطی
2- عدم کفایت پهنای بـاند ارتـباطی و مشکلات و معایب نرم‌افزاری
3- عدم یکپارچگی فروش دیجیتالی و غیردیجیتالی با اطلاعات تولید (محصول)
4- محدودیتهای دسترسی به ابزارهای ارتباطی مانند فیبرنوری و ارتباط بی سیم
5- مشکلات‌موجوددریکپارچه‌کردن زیرساخت‌های تجارت الکترونیک بـا سـیستم های IT فعلی سازمان
6- مسائل امـنیتی و تـرس مشتریان برای ارائه اطلاعات شخصی و محرمانه (مانند وارد کردن رمز و شماره کاربری)
7- عدم ارضای نیازمندیهای مشتریان، عدم اعتماد و مقاومت کاربران
8- موانع مربوط به فرهنگ و رفتار سازمان و ساختار فعلی آن
9- عدم وجود خدمات پشتیبان مناسب (بـانک، مـخابرات، ISP و …)
10- نبود کارکنان خبره و ماهر برای به کارگیری تجارت الکترونیک
11- مقاومت منفی از طرف سازمانها و مشکلات مربوط به فرهنگ و رفتار سازمانی
12- تغییرات سریع در بازار و نیازمندیهای مشتریان.